یک نگاه جالب این روزها به شدت افزایش یافته است و اون نگاه و تحلیل حزبی یا نژاد پرستانه ناخواسته به اتفاقات است. یعنی طرف ممکن است خودش را وابسته به هیچ جریانی هم نداند اما بدون اینکه متوجه باشد مثلا هرکاری که اصلاح طلبان بکنند را درست بداند و هر کار احمدی نژاد را غلط. یا هرکاری را که مو بورهای خارجی بکنند درست بداند و هرکار ایرانی های سیاه سوخته را غلط. (که این علاوه بر نژاد پرستی، نهایت خود ناباوری ناخواسته هم هست. یعنی اگر بخواهیم قضیه ای را ناعادلانه هم بررسی کنیم باید طرف خودمان را بگیریم نه طرف آنها را!)
حالا جالب اینکه اگر طرف نداند چه کسی کار را انجام می دهد نظرش فرق می کند. یا مثلا اگر جای 2 فاعل یک عمل را برایش جابجا کنیم دلایلی می آورد که آن عمل که تا چندی پیش غلط بود درست می شود.
راستش من هم تا چندی پیش اینطور بودم. اما الان سعی می کنم اصلا به فاعل عمل نگاه نکنم و عمل را بصورت مستقل نگاه، بررسی و قضاوت کنم. بنابراین اگر در نوشته های من چیز عجیبی در تضاد با تعصب اصلاح طلبی خودشان دیدند تعجب نکنند.