دود سیاست چاپلوسانه هفته نامه حدیث به چشم خودش می‌رود

هفته نامه حدیث قزوین در تازه ترین شماره خود در مطلبی تحت عنوان «انتقاد از شهردار با چه هدفی؟» با یک نویسنده نامعلوم به حمایت از شهردار قزوین پرداخته است و دلیل تمام انتقادات وارده به او را تضادهای سیاسی میان شهردار و منتقدان خوانده است.

هنوز مطمئن نشدم مطلب را چه کسی نوشته است اما این تازه ترین مطلبی است که در شیوه تازه و غیر منصفانه موضعگیری های هفته نامه حدیث می‌بینم. شیوه جدیدی که هفته نامه حدیث در پیش گرفته 2 ویژگی خاص دارد که آنقدر غیر حرفه ای به آن پرداخت می‌شود که حتی کسی که که اولین بار هم آن را می‌خواند متوجه می‌شود.

نخست اینکه اصلا منصفانه و منطقی با قضایا بر خورد نمی‌کند. سیاست کاری آن بر این استوار شده است که هرچه محافظه کاران بگویند خلاف آن را بگوید حتی اگر اصل موضوع مثل روز روشن باشد و همه مردم هم آن را پذیرفته باشند. مثلا اگر یک روز محافظه کاران اعلام کنند آب مایع است حدیث آن را جامد می‌بیند و دلایل آن را ربط می‌دهد می‌دهد به مسائل سیاسی. این سیاست را در تازه ترین مطلب آن می‌بینید که علی رغم آن همه انتقاداتی که نه تنها محافظه کاران بلکه عموم مردم از شهرداری و شهر قزوین و عقب ماندگی آن دارند به تعریف و تمجید از شهردار پرداخته است گویی که آدم فکر می‌کند دارد بولتن داخلی شهرداری را می‌خواند.

دوم آنکه آنقدر برایش مسائل مالی و حمایتی خارجی مهم شده است که اگر شما و حدیث در تضاد فکری فوق العاده ای نسبت به هم باشید اما اگر به او آگهی بدهید یا شکایتتان را از او پس بگیرید و خلاصه یکطور از حدیث حمایتی بکنید که بدردش بخورد از شما هم تعریف و تملق خواهد کرد. چاپلوسی که حدیث از شهردار قزوین در این نوشته و به این دلیل کرده است در تمام نوشته محسوس است. به نظر من اگر یک نشریه تعطیل شود خیلی بهتر از آن است که بخاطر مشتی پول بی ارزش که از هرجای بهتر دیگر می‌توان کسبش کرد خودش و ارزشش را به این سادگی بفروشد.

کارکرد مهم یک رسانه انتقاد و اصلاح است و البته من هم مثل همه قبول دارم که در انتقاد باید جنبه‌های خوب و زشت را با هم دید اما این شیوه ای که حدیث در پیش گرفته بدلیل دور شدن از واقعیت‌ها منجر به فاصله بیشترش با خوانندگانش خواهد شد و دید مثبت خوانندگان را حتی نسبت به مطالب درستش هم از بین خواهد برد.